ویرایش ژنی سلولهای سرکش ایمنی در روده می تواند به نفع دیابت نوع 1 باشد
دانشمندان ژاپنی روشی ژنتیکی برای اصلاح خطرات مرتبط با سلولهای T کمکی نوع 17(Th17) در روده یافته اند، که می تواند از شرکت آنها در پاسخهای ایمنی نامطلوب جلوگیری کند.
فعالیت سلولهای Th17 میتوانند در مواجه شدن با عفونتها مفید باشند، اما عملکرد کنترل نشده یا نامناسب سلولهای Th17با چندین بیمار خود ایمنی از جمله دیابت نوع 1 مرتبط است.
این مطالعه، روش نوینی را برای دستکاری ژنتیکی بالقوهی این سلولها و کاهش احتمال مشارکت آنها در حملات مضر سیستم ایمنی ارائه داده است.
در مقالهی منتشر شده در مجلهی Nature Communications، محققان توضیح دادند که ایدهی این ویرایش ژنی، تغییر توالی DNA سلولهای Th17 قبل از فعال شدن آنها بوسیلهی سیستم ایمنی و حمله به سلولهای خودی، است.
محققان موسسهی علوم و تکنولوژی اوکیناوا در دانشگاه تحصیلات تکمیلی اوکیناوا، مولکولی بنام JunB را شناسایی کردند که حذف آن از توالی DNAی سلولهای Th17، از سرکش شدن این سلولها جلوگیری میکند.
تحت شرایط عادی، مولکول JunB عملکرد سلولهای Th17 در آزاد نمودن مولکولهای پیش التهابی سیتوکینی بنام اینترلوکینها را هماهنگ میکند، اینترلوکینها بر علیه عفونتهای باکتریایی و قارچی عمل میکنند.
سلولهای Th17 میتوانند سهواً برای حمله به بافتهای سالم به جای مبارزه با عفونتها فعال شوند، این فعالسازی از طریق دستور یک مولکول سایتوکینی بنام اینترلوکین- 23 صورت میگیرد. IL-23 معمولاً سیگنال وجود عفونت است که به گیرندههای سطحی بر روی سلولهای Th17 متصل میشود.
در بیماریهای خودایمنی، IL-23 به عنوان یک مولکول "توانمندساز" یا "enabler"برای هل دادن سلولهای Th17به حمله به سلولهایی که قرار نبوده است مورد حمله قرار گیرند، عمل میکند.
دانشمندان هم اکنون کشف کردند که غیر فعال کردن مولکول JunB در توالی DNAی سلولهای Th17 در موشها، کل این فرایند را متوقف میکند. دلیل آن اینست که JunB قادر به روشن یا خاموش کردن ژنی است که موجب فعال شدن نابجای سلولهای Th17توسط IL-23میشود.
این آزمایشات در نهایت نشان داد که سلولهای Th17 فاقد JunB در موش، قادر به ایجاد اثرات منفی (حمله به سلولهای خودی) نیستند اما توانایی مبارزه با عفونتها را دارند.
منبع:
www.diabetes.co.uk/news/2017/may/gene-editing-of-rogue-gut-immune-cells-could-benefit-type-1-diabetes-91695332.html